Miranda is niet gestart op de vierde dag van de Nijmeegse Vierdaagse. Ze is ziek. Ze kan echt niet lopen vandaag.  We wensen haar veel beterschap en we zijn trots op wat ze de eerste drie dagen heeft gepresteerd. Ze heeft toch een blog geschreven. Hier komt ie.

Vrijdag

Wat ben ik verdrietig, ik heb moeten besluiten om te stoppen met de vierdaagse.

 
Vannacht ben ik ziek geworden, een buikvirus heeft mij geveld. De hele nacht in de weer geweest, maar het gaat echt niet.

Ik bel mijn loopmaatje 4ever/nichtje om te vertellen dat ik stop. We huilen samen tranen met tuiten. We keken zo uit naar de via Gladiola, maar het lot besluit anders. Nu moet zij dat hele stuk alleen lopen.

Halverwege de dag wordt het wat rustiger in mijn buik en loop ik naar de wedren. Ik wil toch even een foto maken met de cheque voor het hospice. Dat was mijn doel dit jaar. En voor mijn lieve vader, die keek over mijn schouder mee.

Naar de wedren was niet zo'n goed idee. Ik ben zo slap als een vaatdoek.

 
Mijn dochter en haar vriendin komen mij ophalen in mijn logeerhuis. We moeten naar het station, maar we moeten de
St Annastraat over om daar te komen. Stiekem tussen het hek door. Het is al bijna 18.00 uur, dus weinig lopers en kan het wel.

Op het station staat de rest van de familie en goede vrienden en gaan we met elkaar terug naar Waddinxveen.