(fotografie: Colinda Riemens)

VPTZ Nederland bestaat 40 jaar en geeft vrijwilligers een podium om hun verhaal te vertellen. Ook Renate, vrijwilliger Ondersteuning Thuis, vertelt haar verhaal op de website van VPTZ. 

Renate Ehricht is mantelzorger. Haar moeder is 90 jaar en gaat snel achteruit na een plotselinge blaasontsteking. ‘Toen de thuiszorg vertelde dat ze niet meer alleen kon blijven, dacht ik meteen; hoe ga ik dit doen?’

‘Mijn moeder had reuma, maar woonde zelfstandig thuis”, vertelt Renate. ‘Ik ben enig kind en samen met de thuiszorg zorgden we voor haar. Ik vond het heel fijn dat mijn moeder thuis kon blijven wonen. De plek waar zij het liefste was. Heel plotseling kreeg ze een blaasontsteking en raakte in een delirium. Haar lichaam was op. Ik weet nog dat ik toen meteen dacht; dit gaat niet meer goedkomen. Hoe ga ik dit doen?

Kordaat

Ik wilde anderen niet tot last zijn. Ik voelde ook heel sterk dat ik tot het einde voor mijn moeder wilde zorgen. Maar ik kon mijn eigen leven en verantwoordelijkheden niet ineens stopzetten. Gelukkig zag de thuiszorg dat ik het niet alleen kon. Zij attendeerde mij op de vrijwilligers van VPTZ. Ik had nog nooit gehoord van het bestaan van vrijwilligers voor mensen in de palliatieve en terminale fase. Binnen no-time kwam er een coördinator van VPTZ langs. Zij was heel kordaat en zei: “we gaan snel zorgen dat er iemand komt om je te ondersteunen.” Een aantal uur per dag was er een vrijwilliger bij mijn moeder om de nachtverpleegkundige af te lossen.

Opluchting

Als een geliefde stervende is, heb je je energie hard nodig. Niet alleen in de laatste dagen, maar ook na het overlijden. Er komt ontzettend veel op je af. Door de vrijwilligers had ik de tijd om thuis ’s ochtends op te starten en daarna voor mijn moeder te zorgen. Ik had geen zorgen dat ze alleen zou zijn. Dat was een enorme opluchting. Terugkijkend ben ik enorm blij dat iedereen zo adequaat heeft gehandeld. In het begin voelde ik me enorm verantwoordelijk en wilde het zelf doen. Maar je kunt het niet alleen. Dankzij de inzet van vrijwilligers konden we mijn moeders laatste wens, thuis sterven, vervullen. Samen met de vrijwilligers maakte ik afspraken over wanneer ze mij moesten bellen en wat mijn moeder wel of niet fijn vond. Het waren stuk voor stuk heel rustige mensen. En als mijn moeder iets nodig had, dan waren ze er voor haar.

Betekenisvol

Mijn broertje is jong overleden. Hij is verdronken. Van de ene op de andere dag was hij er niet meer. Ik heb met het overlijden van mijn moeder ervaren hoe betekenisvol een goed afscheid kan zijn. Dat je de tijd en ruimte hebt om afscheid te nemen en mooie gesprekken te voeren. Door mijn eigen ervaringen heb ik besloten om zelf ook vrijwilliger te worden bij VPTZ. Het voelt goed om er voor anderen te zijn. Om mensen te ondersteunen en ruimte en energie te bieden zodat ze op een goede manier afscheid van elkaar kunnen nemen.

Tegen iedereen die twijfelt of ze vrijwilligers willen inzetten, zou ik dan ook willen zeggen: doen! Je staat er niet alleen voor!’

Een VPTZ-organisatie bij u in de buurt?

 
Bij VPTZ Nederland zijn ruim 200 lidorganisaties aangesloten. Zij bieden palliatieve terminale zorg thuis, in hospices en in een aantal gevallen ook in een zorginstelling. Op deze kaart vindt u snel een VPTZ-organisatie in uw buurt. Elke organisatie werkt op z’n eigen manier. De ene organisatie richt zich bijvoorbeeld alleen op vrijwilliger palliatieve terminale zorg. Andere organisaties hebben een ruimer werkgebied: informeer gerust bij de organisatie in uw omgeving of er ook in uw woonplaats zorg thuis mogelijk is.

Meer verhalen lezen van en over VPTZ-vrijwilligers?
Kijk op de jubileum-verhalen-pagina.

--------------

Bericht overgenomen van VPTZ Nederland